نمازی را كه نمازگزاربه نيت خشنودی و رضای پروردگار به جا می آورد چه خوب است كه به جماعت ادا كنيم تا ثواب آن چندين برابر گردد و بهره ی بيشتری از نماز ببريم و به عنوان يك الگو قرار گيريم تا جهانيان عقيده ی مسلمانان راببينند. درباره ی آثار و برکات‌ نماز اول‌ وقت‌ گفتنی‌ است‌: 

1ـ جلب‌ رضا و خشنودی‌ الهی‌:

2 ـ خاموش‌ آتش‌ دوزخ‌: 

3 ـ جلب‌ دعای‌ خیر:

4 ـ لطف‌ وعنایت‌ الهی‌ در قیامت‌ :  

1 ـ جلب‌ رضا و خشنودی‌ الهی‌:                                                                           امام‌ رضا(ع‌) فرمود: «بدان‌ که‌ هر نماز دو وقت‌ دارد: اول‌ وقت‌ و آخر وقت‌ اول‌  وقتخشنودی‌ پرودگار و آخر آن‌بخشش‌ و عفو الهی‌است‌»⁽¹⁾ 

شيخطوسی در نامه ای به محمدبن ابی بكر اين گونه نوشتند: مراقب اوقات نمازت باش. آن را به وقتش بگذار، بخاطر بيكاری آن را پيش از فرا رسيدن وقت آن مخوان و زمان آن را به پيش مينداز و به واپس نيز ميفكن.⁽¹⁾  

خداوند در سوره ی معارج در آيات 23-22 و 36-35-34 مداومت بر نـماز و مرتب خواندن نـماز و محافظت بر آن و نگاهبانی اوقـات نماز و كاهلی نكردن و از دست ندادن وقت اول آن را مورد تأكيد قرارداده است و چنين نمازگزارانی را با اوصاف بر كنار مانده از دغدغه و اضطراب و بيماری‌ و بخل ستوده است و به اكرام در بهشت مژده داده است.

شيخ طبرسی در تفسيراين آيات نيزچنين بيان كرده است: آنان نگاهبانان اوقات نمازند و آنرا از كف نمی دهندوپيگير اوقات آن هستند تا آنرا در اول وقت به جا آورند و با ركوع وسجود  كامل و رعايت همه ی اركان اقامه كنند و چيزی از آن را تباه نكنند. ⁽²⁾ 

امام رضا (ع)‌ فرمود: شخصی كه در پاره ای از فراخی وقت، نماز می گذارد، بايد بداند كه آن چه از فضيلت و پاداش نماز اول وقت از دست داده است، برايش بهتر از تمامی دارايی و فرزندان اوست. ⁽³⁾ 

در حديثی از امام باقر (ع)‌ آمده است: اگر نماز به وقت خود بالا رود، با حالتی‌ سفيد و پرتو افكن به صاحبش باز گـردد و بگويـد: مرا حفـظ كردی، خدا تو را نگه دارد و چون احكام و آداب آن رعايت نشود و در غير وقت خود بالا رود،‌ به سوی صاحب خود برگردد و گـويد: مرا تباه كردی، خدا تو را تباه گرداند. ⁽⁴⁾ 

1- امالی شيخ طوسی، ج 2، ص 29                                 2- مجمع البيان طبرسی، ج5، ص 357

3-بحارالانوار، ج 80، ص21                                          4- بحارالانوار، ج80، ص 25

نماز شب يكی از عبادات خالص اوليای خدا ست، كه فرد را به وادی معنوات وارد می كند، درس خود سازی و خـلوت كردن با خـدای خويش را كه از نيازهای طبيعی‌انسان است به او می اموزد وتأثير به سزايی درسه عالم دارد؛ و أثير آن راهم قرآن و روايات تأييد نموده اند.

1-آثار نماز شب در دنيا

2-آثار نماز شب در برزخ

3-آثار نماز شب در قيامت

1-آثار نماز شب در دنيا:

نماز شب باعث باز داشتن انسان از گناه می شود و به دل مؤمن خطور كرده ، آثار معصيت و تيرگی هايي كه دل هـايشان از ناحيه ی سيـئات كـسب كرده را از بين می بـرد. نـماز شبگرفتاری ها و مشكلات دنيوی را از بين می برد و خشم خداوند را خاموش میسازد . درهای آسمان گشاده و دعای نمازگزار مستجاب می گردد صورت نورانی می گرددوازدياد روزی، خوشبويی انسان، رفع بيماری ازبدن، خوش اخلاقی، رفع غم وطولانی شدن عمررا به دنبال خواهد داشت.

فواید و کاربردهای نماز را می توان به دو بخش عادی و دینوی ، معنوی واخری وی تقسیم نمود.

1- كاربرد نماز در عرصه های مادی و معنوی

2- کار برد نماز در عرصه های معنوی و اخروی

3- كاربرد نماز در برزخ

نمازحقيقی موجب نجات كلی و همه جانبه است. انسان را از آفت ها، آسيب ها و فرجام های ناگوار رها می سازد و باب رحمت يزدان را به رويش می گشايد . اگر ما در زمره ی‌ نماز گزاران واقعی قرارگيريم، بر وجوب و فضيلت اين سرود رهايی مهر تأييد زده ايم و رهايی می يابيم از:

          1.       رهايی از تنبلی فكری و ضعف عقلی در شناخت بزرگترين حقليق هستی، به ويژه خداوند

          2.       رهايی از تنبلی جسمی و تن پروری

          3.       رهايی از خود و پيوستن به خدا

نماز فوايد زيادی را در عمق خود جای ‌داده است كه همه ی آن ها در محدوده ی فكر آدمی نمی گنجد. تعدادی از اين فوايد عبارتند از:

1-  نماز موجب و ثمر اخلاق حسنه و رسیدن به اخلاق الهی است.

2-  نماز عامل باز دارنده از زشتیها و ناپاکی هاست.

3-  نماز روح خداشناسی و ارتباط با حریم عشق خدا را می آموزد و در پرتو چنین ارتباطی، نهالهای خلاق های  انسانی جوانه می زند و شکوفا شده و به ثمر می رسد.

1-  نماز مایه آرامش دلها و بر طرف کننده نگرانیها و دغدغه های روحی در نماز گزار است.

2-  روح نماز، یاد خدا و خشوع و خضوع در برابر اوست.

3-  انسان همیشه به نماز محتاج و در عرصه های خطر محتاج تر است.

4-     نماز سر چشمه جوشانی است که فيوضات زیادی را در دل و جان نماز گزار سرازیر می ند و از او انسانی روشن ضمیر و ثابت قدم و بی دغدغه و امیدوار می سازد. ⁽¹⁾         

1- اخلاق نمازگزاران،ص 20

نماز وظيفه ی ثابتی است كه جز برای زنان در موقع خاص در هيچ حالتی ساقط نمی شود و مانند ديگر عبادات، منوط به استطاعت نيست. مرد مسلمان در هر شرايطی كه باشد بايد آن را به جا آورد. پياده يا سواره ، بيماری يا نبرد و يا در حال غرق شدن ، اين فريضه ی الهی به هر صورت ممكن ايستاده يا نشسته يا به پهلو خوابيده بايد ادا شود.

امام صادق (ع) فرمودند: ميان كفر و ايمان فاصله ای جز ترك نماز نيست.  ⁽¹⁾

نماز، پاكی و طهارت است و با فطرت پاك و پاكيزه ی انسان، مطابقت دارد. فطـرت آدمی خدا جوست و نمازهم چيزی جزخدا جويی نيست، بنابراين نماز پاسخی به نياز فطرت است. فطرت زيباست و نماز هم سرشار از فطرت های ظاهری‌و روحانی است. فطرت، زيبايی و كمال می بخشد. دوستدار خوبی ها و دشمن زشتی هاست.

فطرت انسان با جان سخن گو و نفس ناطقه اش، دوستدار خرد و كار خردمندانه است و از كار نيك وخردمندانه شادمان و ازكار زشت و نابخردانه، غم زده می شود. نماز چنين است، دوست خوبی ها و دشمن زشتی هاست و خود بهترين نيك است.

 ميان نمازو فطرت، هماهنگی كامل وجوددارد.اما گناه وآلايش مورد تأييد وعلاقه ی  فطرت نيست وبا آن ناهماهنگ است و از نظر نماز ناپسند و مردود است. نماز با آن مقابله می كند و درحذف آن می كوشد؛همان طور كه گناه هم از نماز باز می دارد و درحذف آن اثردارد.در رويارويی‌ بين نماز وفحشا، اگر نماز نيرو بگيرد، گناه ناتوان خواهد شد. نماز هر اندازه حقيقی تر باشد، نيروی بازدارندگيش زيادخواهدشد، وهرچه ناقص باشد  از خاصيتش كاسته خواهد

       بـاز هـنـگام نـمـاز آمـده اسـت                       موقـع راز و نياز آمده است

       گوش كن يار تو را می خواند                       بهترين كار تو را می خواند  ⁽¹⁾

1-  عبدالرحيم سعيدی راد، نافله ی باغ، ص 35